La bicha: la burdadeira

Todos nós yá oubimos, por muitas bezes, las modas tocadas puls gaiteiros pa los noussos pauliteiros i cumo muitos yá dében ter notado, praticamente todas las músicas acában siempre cun la mesma melodie, todas eilhas acában cun la bicha. La bicha ye un remanse i dízen ls antigos, que la burdadeira bicha se chama "Lhoba Parda". Por isso, hoije, deixo-bos dende la cantiga pra que quedeis a conhecer un cachico mais las nuossas raizes.

Indo you mie sierra arriba, / delantre de miu ganado
repicando l caldeiro, / remandando l miu çamarro.
Aparcírun-me  siete lhobos, / todos siete na niada,
trazien ua lhoba ne l meio, / que yera mais bonita que parda.
Tirórun-me ua cordeira branca, / filha dua oubeilha negra,
la filha de l melhor maron, / que se passiaba na sierra.
— Arriba, arriba, cachorros, / abaixo perra gudiana,
se m‘agarrardes la lhoba, / la cena tenereis ganha,
i se nun me l’agarrardes, / cula caiata cenais.
I siete lhéguas na corrida, / ls mius perros por arada
I al fin de las siete lhéguas, / la lhoba staba cansada.
I toma perro la cordeira, / lhieba-la pa la piara.
I nun te quiero la cordeira, / que la tenes çfolhada.
I só te quiero la tue çamarra, / para fazer ua albarda.
Toma pastor, la cordeira / lhieba-la pa la piara,
porque perros cumo ls tous / nun los ten l rei de Spanha.

Cun las melhores saudaçones,

Raposa.

sinto-me:
publicado por Streilha às 05:09 | link de l post | comentar | Juntar als faboritos