L Natal

Stamos yá ne l Ambierno i l més de Dezembre yá se fui. Truixe l Natal, las prendas, las famílias a las sues aldés, las músicas deste tiempo i stá claro las fiestas.

L Natal só por si yá ua fiesta. Ye la fiesta de l nacimiento de l filho de nuosso Senhor: l nino Jasus. Niesta época todas las pessonas boltan a las sues tierras pa ber ls sous familiares, porbar l fumeiro, boltar a ber ls bielhos amigos i tamien pa cumprir las tradiçones que siempre eijisten niesta nuossa tierra d'alma tan grande i tan rica.

Aqui an Miranda, todos ls anhos pul die 24 de dezembre (por la purmanhana) ls rapazes solteiros, juntan-se i ban pal monte a cortar leinha pa fazir la fogueira de l galho, a la nuite, an friente a la eigreija. Agora yá nun yé cumo antigamente, dízen ls más bielhos, porque dantes la leinha yera toda cortada nel die cun machados i troçadores i agora son ls camiones de la câmara que lheban la leinha maior durante la semana anterior pal friente de la Sé. Así sendo, ls rapazes yá só cortan la leinha fina, quedando-le l resto de l tiempo pa fazir barrelas uns als outros. Apuis al meio de la tarde, ls rapazes boltan pa la cidade ampurrando eilhes mismos ls carros de bois cun la leinha.

A la nuite hai siempre la tracional missa de l galho i ne l fim ls rapazes que truixirun la leinha, cantan l "Beijai l Menino", siempre a la sue moda. Nun se preocupan cun acordes ou cun la orde de las quadras (muitas bezes nien cun las pabras de las quadras), mas la música sai siempre bien al final. Este anho nun cantórun la mais conhecida quadra de la música (beijai o menino na missa...), mas nien por isso la mais bielha.

Assí, hoije deixo-bos a lhetra desta música para que nunca bos çqueçades deilha:

Beijai o menino,

Beijai-o agora,

Beijai o menino,

De Nossa Senhora.

Beijai o menino,

Beijai-o no pé,

Beijai o menino,

Que é de S. José.

Beijai o menino,

Beijai-o na mão,

Beijai o menino,

Que é de S. João.

Todos os pastores que vão a Belém

A ver o menino que a Senhora tem,

Que a Senhora tem, que a Senhora adora,

Arre burriquito vamo-nos embora.

Os filhos dos Homens,

Em bersos dourados,

E vós meu menino,

Em palhas deitado.

Em palhas deitado,

Em palhas esquecido,

Filho de uma rosa

E de um cravo nascido.

Os filhos dos Homens,

Em bons cobertores,

E vós meu menino,

Gemendo com dores.

Maria lavava,

José estendia,

Chorava o menino co'  frio que tinha.

Todos os pastores que vão a Belém

A ver o menino que a Senhora tem,

Que a Senhora tem, que a Senhora adora,

Arre burriquito vamo-nos embora.

Cun las melhores saudaçones,

Raposa.

sinto-me:
música: Beijai o menino
publicado por Streilha às 00:15 | link de l post | comentar | Juntar als faboritos