Nuobo trabalho, nuoba bida.
Bieno Setiembre, yá ampeçou Outubre i cun eilhes benirun l Outono, las aulas i l tiempo de ir a la scuola. Cumo bamos daprender cousas nuobas hai que studar i así yá nun tenemos tanto tiempo pa ir a fiestas cumo faziemos ne l Berano. Anton pa que bos recordeis de las lhonas que cuntabamos als nuossos amigos nas longas nuites de la caliente estaçon, deixo-bos eiqui esta stória.
Habie ua tie que era mi beiladeira i que nun podie oubir un toque que lhougo se ponie a beilar. Un die staba a amassar ua fornada de pan i a oubir benir la gaita pula rue a riba. Anton dixo-le al home:
- Bai amassando que you yá bengo.
I ala, scapou-se lhougo pa la rue i puso-se abeilar.
L home que remédio tubo senó agarrar-se a la massa. Mas cumo nun era capaç de dar cunta de l amassaduro gritou-le pa la tie:
- Dientes de restrielho,cara de podón, l que me deziste, nun se me cumpón.
La mulhier respundiu-le de la rue, sin perder lbaile:
-Deita-le farina, deita-le farina que eilha se cumponerá.
La tie querie mas era beilar, que l’amportaba a eilha de la massa i de lhome!
testo con modificaçones de l sítio mirandes.net
Cun las melhores saudaçones,
Raposa.